Vandaag, in de auto luisterend
naar de cd van Ben Howard, viel me weer een zin op: Who am I, darling, to you? En begon er weer van alles te borrelen
in mijn hoofd. Laatst werd ik weer even geveld door een hard oordeel van
iemand. Ik zeg “geveld”, omdat ik er echt door uit het veld geslagen was.
Iemand die in het verleden wel liefdevol en positief over mij was geweest, liet
mij weer eens duidelijk zien dat die mening veranderd was. Ben ik dan
veranderd? Nee. Heb ik dan iets verkeerd gedaan? Nee.
Vandaar dus dat dat zinnetje mij
opviel. Wie ben ik voor jou? Niet: Wie ben ik? Niet: Wat vind jij van mij?
Maar: Wie zie jij, als je naar mij kijkt? En zo is het precies, wat de ander
ziet is niet wie jij bent. Het is zijn idee van jou, zijn perceptie, zijn
waarheid! En heeft dus per definitie weinig te maken met wie jij werkelijk
bent. Jouw werkelijke ZIJN kent niemand anders.
Dus trek je niet teveel aan van
wat anderen denken, het is niet wie jij bent, het is hoe ze jou zien. Wie jij
bent in hun wereld. Wat ertoe doet is wie jij bent in jouw wereld. Hoe waardeer jij
jezelf? “Who am I, darling, to me?” Zorg dat
jij gaat waarderen wie jij bent, zorg dat jij vrede sluit met jezelf en ervan
gaat houden, dan doet de rest er niet meer toe.
En de volgende keer dat jij
oordeelt over iemand, draai het dan eens om. Het is niet de persoon die jij ziet, niet zijn
werkelijke zijn. Het is jouw perceptie van diegene. Het is wie die persoon voor
jou is. En heeft dus niets te maken met wie diegene werkelijk is. Je hebt geen
idee van hoe iemand geworden is hoe hij is, je hebt geen idee van het pad wat
hij bewandelt en je hebt geen idee waar dat pad toe leidt. Als je dit bedenkt,
is je oordeel gelijk milder (of nog beter: weg!) en weet je dat het niet aan
jou is om te oordelen. Sterker nog, het is aan niemand! Als je dit inziet, is
het een stuk makkelijker om te stoppen met oordelen en de wereld weer een
stukje liefdevoller te maken.
Take care!
Nadia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten