Weet jij (nog) wie je lichaam is?

Of

Uit je hoofd, in je lichaam

Dit lijkt waarschijnlijk een beetje een rare vraag, maar voor de HSP’s onder ons, is dit niet zo vreemd. Kijkend naar mijzelf: Heel erg in verbinding met mijn lichaam ben ik niet zo vaak. Gewoon even voelend hoe het nu is: Mijn hoofd heeft een normale temperatuur, mijn armen ook nog, maar daaronder? Mijn buik is al aardig fris, mijn benen zijn nog koeler en mijn voeten zijn ronduit koud! Alsof ze geen flauw idee hebben dat ze bij dit, levende, ademende lichaam horen.

Kijk ik naar mijzelf in een grote menigte, dan ben ik echt alleen maar hoofd en omgeving. Wat mijn lichaam voelt, wat er daar aan de hand is? Geen idee! Vandaar dat ik vaak, als ik op een feest ben waar ook gedanst kan worden en ik kan iemand vinden die mee wil dansen, ga dansen. De eerste paar minuten sta ik dan als een houten klaas te “Stap-tik-stap-tik-en”, tot ik weer een beetje het gevoel in mijn lichaam terug krijg en weer iets soepeler kan dansen.

In zo’n grote menigte, voel ik de omgeving vaak des te meer. De stemmingen van mensen, hun energie, hoe ze zich naar mij toe voelen, doodvermoeiend. Uiteindelijk ben ik volledig uitgeput en hoor ik alleen nog ruis en krijg ik nog maar weinig mee. Ik ben begonnen in een boek over het grijze gebied tussen hoogsensitiviteit en autisme en heb het idee dat de verschillen tussen deze twee soms kleiner zijn dan vaak aangenomen.

Herken je nu dat “altijd in je hoofd zitten” erg? Of zit je zelfs daar niet, maar er nog boven? Dan is het tijd om actie te ondernemen. Als je altijd in je hoofd zit, zit daar vaak ook heel veel informatie. Je kunt starten met het opschrijven van al die dingen die je bezig houden. Pak pen en papier en begin gewoon. Waarschijnlijk zul je wel een tijdje door moeten schrijven, want we kunnen zoveel informatie bewaren! Hierna kun je het indelen in categorieën: Hier kan ik iets mee, Hier kan ik niets aan veranderen (en dit moet ik dus leren accepteren) en Hier hoef ik niets mee (je zult versteld zijn met hoeveel nutteloze dingen je ook bezig kunt houden). Dit is waarschijnlijk al een hele opluchting. Het is uit je hoofd.

Om weer meer in contact met je lichaam te komen, kun je een activiteit vinden die jij leuk vindt, waarbij je je lichaam gebruikt. Misschien hou je van hardlopen of wandelen, dan kun je dat doen, het liefst nog in het bos, of aan het strand, waar je in contact kunt komen met de natuur en de elementen kunt waarnemen.
Doe ook dat eens bewust: Voel de wind langs je heen waaien, voel de zon op je gezicht. Zet je voeten bewust neer, maak contact met de aarde.

Hou je meer van dansen, zoek dan een leuke dansactiviteit in je buurt, of zet lekkere muziek op en dans lekker (en vooral gek, heerlijk!) in je eigen kamer. Doe desnoods de gordijnen dicht, hoewel je de buren ook best mag laten glimlachen, toch?

Zoek het liefst iets actiefs om mee bezig te zijn, maar kan of wil je dit nu echt niet, dan kun je bijvoorbeeld ook gaan boetseren. Dan ben je in ieder geval bezig met je handen en het gevoel van klei in je handen heeft ook iets heel “aardends” vind ik.
Of ga lekker tuinieren, als je dat leuk vindt, met je handen in de aarde, is het ook niet mogelijk alleen maar in je hoofd te blijven zitten.

Vind je nu dat je geen tijd hebt hiervoor? Het antwoord is even simpel als ingewikkeld: MAAK TIJD! Je hebt tijd voor jezelf nodig, zeker als HSP. Je hebt tijd nodig om even geheel tot jezelf te komen, al is het maar 1 keer in de week een uur, of 10 minuten per dag.

Zorg goed voor jezelf en vooral:

Enjoy!

Liefs,

Nadia