Veel mensen zijn bang. Doodsbang
om echt lief te hebben. Echt, vanuit hun hart, met heel hun hart, lief te
hebben. Nu denk je misschien “Ja, veel mensen wel, maar ik hoor daar niet bij,
ik durf dat best.” Maar is dat zo? Durf jij lief te hebben? Durf jij, van ziel
tot ziel, lief te hebben? Durf jij de schoonheid in iedereen te erkennen? En,
een nog uitdagendere vraag, durf jij jezelf, met heel je hart, lief te hebben
en iedereen te laten zien wie jij werkelijk bent? Omdat jij prachtig bent?
Omdat jij de mooiste bent die jij kan zijn? Nee, niet een beetje slanker. Ook
niet een beetje geduldiger. En ook niet een beetje … vul maar in… Gewoon zoals
jij bent! Omdat jij het waard bent om lief te hebben. Omdat jij alle liefde die
er op je pad kan komen verdient. Omdat jij je eigen liefde zo verdient!
Durf jij te glimlachen naar wie
jij tegenkomt? Of denk je dan dat de ander dan misschien iets geks van je
denkt? Durf jij je hart te laten zien aan mensen? Of ben je bang dat ze het
kwetsen? Durf jij je hart te geven aan jouw geliefde? Of ben je bang dat
hij/zij het verpulvert?
Durf jij helemaal jezelf te zijn? Of ben je bang dat mensen je vreemd vinden? Durf jij ONVOORWAARDELIJK van jezelf te houden? Of leg je jezelf toch nog eisen op?
Durf jij helemaal jezelf te zijn? Of ben je bang dat mensen je vreemd vinden? Durf jij ONVOORWAARDELIJK van jezelf te houden? Of leg je jezelf toch nog eisen op?
Weet jij hoeveel mooier de
wereld is, bekeken vanuit liefde? Vast wel, je hebt het vast wel eens even
gevoeld. Weet jij hoeveel liefde je terug krijgt als je het durft uit te
stralen? Weet jij hoe blij je je voelt, als je van jezelf durft te houden?
Oké mensen, ik ga met de billen
bloot: Ik durf vaak lief te hebben. Ik durf vaak liefde uit te stralen, al lukt
het me niet altijd. (en even tussen ons: het voelt fantastisch!)En waar ik het
meest trots op ben (en het spannendst om toe te geven): Ik durf van mijzelf te
houden. Nog niet altijd onvoorwaardelijk, maar je moet ergens beginnen,
nietwaar? Als ik het moeilijk vind om mijn voorwaarden overboord te gooien, dan
denk ik aan mijn zoontjes. De oudste zegt regelmatig als ik net boos op hem
geweest ben: “Ik hou van jou, mama!” En als ik dan vraag of hij zelfs van me
houdt en me zelfs lief vindt als ik boos op hem ben, dan zegt hij, vol
overtuiging: “Natuurlijk!” Dus, als hij het kan…
Liefs,
Nadia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten